Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12265 Esas 2019/4864 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12265
Karar No: 2019/4864
Karar Tarihi: 26.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/12265 Esas 2019/4864 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sokak üzerinde suça konu bisikletlerden birini sürerek diğerini de sol eli ile tutarak götürdüğü gerekçesiyle hırsızlık suçundan mahkum edildi. Ancak sanığın beyan ettiği gibi bisikletlerin kendisine ait olmadığı ve çalmadığını söylemesine rağmen müştekisinin belli olmadığı olayda araştırma yapılmadan eksik kovuşturma ile karar verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nin 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı belirtilerek hukuki durumun sanığın yeniden değerlendirilmesi gerektiği açıklanmıştır. Kanunlar arasındaki farklılıkları hesaba katarak daha lehte olan kanunun uygulanacağı ve infaz edileceği belirtilmiştir. Karar, bu sebeplerle bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 1. fıkrası (b) bendi, eklenen alt bendler
- 5237 sayılı TCK'nin 141. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/12265 E. , 2019/4864 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tüm dosya kapsamı ve ifadelerden; olay günü sanığın sokak üzerinde suça konu bisikletlerden birisini sürerek diğerini de sol eli ile tutarak götürdüğünün görülmesi üzerine durumundan şüphelenilerek dur ihtarına rağmen sanığın panikle kaçtığı bisikletleri de bıraktığı, yapılan araştırmada bisikletlerin üzerinde çalıntı kaydı tespit edilemediğinden müştekisinin belli olmadığı olayda, sanığın tüm aşamalarda bisikletlerin kendisine ait olmadığını ve çalmadığını da beyan ettiğinin anlaşılması karşısında bahsedilen konularda araştırılma yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.