Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1617 Esas 2018/4901 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ..., ..., ... ve ..."a velayeten kendilerine asaleten ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 30/09/2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 02/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ile davalı ... vekilleri ve davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece; maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı ... vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; müvekkillerinin murisi olan ...’ın, 18/08/2009 tarihinde davalıların sürücü ve işleteni olduğu 43 KV 636 plaka sayılı aracın çarpması neticesinde vefat ettiğini, olayda davalılardan ...’nın asli kusurlu olduğunun Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi’nin raporu ile tespit edildiğini ve anılan davalının ... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/160 esas 2013/279 sayılı kararı ile taksirle ölüme neden olmak suçundan mahkumiyetine karar verildiğini belirterek, müvekkillerinin bu olay nedeniyle oluşan maddi ve manevi zararının giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı ... vekili ile davalı ...; davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; hesap bilirkişi raporu benimsenerek, aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olan dava dışı ... Sigorta A.Ş. tarafından yargılama esnasında yapılan ödemeler düşüldükten sonra davacıların destek zararının bulunmadığı gerekçesi ile maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/2. maddesinde; "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği düzenlenmiştir.
Dosya kapsamından; davacıların her biri yönünden talep edilen tazminat miktarları ayrı ayrı açıklattırılmadan, infazda tereddüt oluşturacak şekilde, dava dilekçesi ile istenen toplam talep üzerinden hüküm kurulması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
2) Davacılardan ...’nın yargılama aşamasında reşit olduğu ve dosya kapsamında anılan davacı tarafından asaleten verilen vekaletname bulunmadığı anlaşılmaktadır. Yargılamanın, adı geçen davacının velisi tarafından verilen vekaletnameye dayanılarak yürütülmesi doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1 ve 2) numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 19/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.