Mahkemesi :Kastamonu İş Mahkemesi
Tarihi :08.05.2014
No :2012/428-2014/49

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili ve davalılardan Kurum vekilli tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden dava, 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesi uyarınca açılmış hizmet tespiti davasıdır. Bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Bu çerçevede hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyerek, gerekli araştırmaların re"sen yapılması ve kanıtların toplanması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır.
Eldeki dosyada davacı davalı işyerinde 20.05.1997-01.10.1997 tarihleri arasında çalıştığı iddiasıyla hizmetlerinin tespitini istemiştir. Mahkeme davacının 20.05.1997 tarihli işe giriş bildirgesi ile bu bildirgenin Kuruma verildiği tarih olan 06.06.1997 tarihleri arasında çalıştığı yönünde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Mahkemenin davanın kısmen kabulü yönünde kurmuş olduğu hüküm isabetli değildir. Şöyle ki davacıya ait 20.05.1997 tarihli işe giriş bildirgesi Kuruma 13.06.1997 tarihinde verilmiştir. Davalı işyerine ait 1997/2. ve 3. dönem bordrolarında yer alan İ.. Y.. ile C.. K..’nın beyanları, dinlenen bordro tanıklarının 30.04.98 tarihli işyeri durum tespit tutanağında adı geçen kişiler olması, davalı şirketin Ticaret Siciline son tescilinin 09.10.1997 tarihinde yapılmış olması, davalı işyerinin 10.01.1997 tarihinde Kanun kapsamına alınmış olması nedenleriyle
davacının red edilen dönem olan 06.06.1997-01.10.1997 tarihleri arasında da çalıştığı, bu nedenle davanın kabulüne karar vermesi gerekirken, kısmen kabulüne karar vermesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 31.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.