Esas No: 1987/483
Karar No: 1989/229
Karar Tarihi: 14.02.1989
Danıştay 5. Daire 1987/483 Esas 1989/229 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, eski bir uzman denetçisi olarak geçici görev karşılığı yaptığı 119 günlük sürede eksik ödenen yolluklarının ödenmesi için başvuruda bulundu. Ancak mahkeme, 1050 sayılı Kanunun 93. maddesinde belirtilen 5 yıllık süre içinde başvuru yapılmayan bu farkların ödenemeyeceğine karar verdi. Davacının dava açma isteği de reddedildi. İdare ve Vergi Mahkemeleri de verilen kararları onadı. Kanun maddeleri ise şöyle: Harcırah Kanunu'nun 33/b maddesi, 1979 yılı Bütçe Kanunu'nun 30. maddesi.
Daire : BEŞİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1989
Karar No : 229
Esas Yılı : 1987
Esas No : 483
Karar Tarihi : 14/02/989
EKSİK ÖDENEN YOLLUK FARKLARININ ÖDENMESİ İÇİN YAPILAN BAŞVURU, 1050 SAYILI KANUNUN 93.MADDESİNDE SÖZÜ EDİLEN 5 YILLIK SÜRE İÇİNDE OLMADIĞINDAN BU FARKLARIN ÖDENEMİYECEĞİNE İLİŞKİN İŞLERDE HUKUKA AYKIRILIK BULUNMADIĞI HK.
Davacı, ... uzman denetçisi iken 1979 yılında 119 gün süreyle ...'da yaptığı geçici görev karşılığı eksik ödenen yolluklarının, 1979 yılı Bütçe Kanununun 30.maddesinin 1.fıkrasının ... Denetçileri açısından ... Mahkemesinin ... gün ve ... sayılı kararı ile iptal edilmesi üzerine ödenmesi için 10.6.1985 gününde yaptığı başvurusunun reddi yolundaki işlemin iptali ile faiziyle birlikte ödenmesi isteğiyle dava açılmıştır.
İdare Mahkemesi kararıyla, Harcırah Kanununun 33/b maddesinden farklı olarak 1979 yılı Bütçe Kanununun 30.maddesinin 1.fıkrasıyla düzenlenen geçici görev gündeliğine ilişkin hükmün ... Mahkemesinin ... günlü ve ... sayılı kararı ile ... Denetçileri açısından iptal edildiği, bu karar üzerine eksik ödenmiş olan yolluk farklarının ödenmesi isteğiyle davacının 18.6.1985 gününde yaptığı başvurunun, 1050 sayılı Muhakemei Umumiye Kanununun 93.maddesinde belirtilen süre içinde olmadığı, 28.2.1985 tarihine kadar başvurulması gerektiği belirtilerek davalı idarece reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, alacağın talep zamanaşımının 28.2.1985 tarihinde dolduğu gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların ntemyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından, temyiz isteğinin reddi ile anılan kararın onanmasına karar verildi.
