Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4198 Esas 2015/4287 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4198
Karar No: 2015/4287
Karar Tarihi: 16.09.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4198 Esas 2015/4287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5271 Sayılı CMK’nun 42. maddesinin 1. fıkrası dikkate alınarak, temyiz aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında dairemizce karar verilmesi gerektiğinden, yerel mahkemenin eski hale getirme isteminin reddine dair kararının hukuken geçersiz olduğu sonucuna vardı. Sanığın suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, otoparka bıraktığı aracın nerede olduğuna ve anahtarın üzerinde olup olmadığına yönelik araştırmalar yapılmadan, müşteki ile sanığın kovuşturmada yüzyüze gelmesi de sağlanmadan, eksik araştırma ile karar verilmesi hatalı bulundu ve karar bozuldu. Kanun maddeleri ise 5271 Sayılı CMK'nın 42. maddesi ve 5271 Sayılı TCK'nın 40/1. maddesi olarak belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/4198 E. , 2015/4287 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5271 Sayılı CMK’nun 42. maddesinin 1. fıkrası dikkate alınarak, temyiz aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında dairemizce karar verilmesi gerektiğinden, yerel mahkemenin eski hale getirme isteminin reddine dair 27/01/2011 tarihli ve kabulüne dair 18/02/2011 tarihli kararının hukuken geçersiz olduğu; 5271 sayılı TCK"nın 40/1. maddesine göre kusuru olmaksızın bu süreyi geçirmiş kişinin eski hale getirme isteminde bulunacağı gözetildiğinde; müdafii bulunmayan sanık ..."ın yokluğunda verilen kararda temyiz süresinin başlangıcının açıkça yazılmaması karşısında; kararın öğrenildiği tarihin temyiz istemini havi eski hale getirme dilekçesinin verildiği 25/01/2011 tarihi olduğu, bu nedenle sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın aracı aldıktan sonra otoparka bıraktığı yönündeki beyanları gözetilerek, hangi otoparka bıraktığı, anahtarın üzerinde olup olmadığı ile aracı kullanmış olan başka şahıs varsa araştırılmasından sonra gereğinin yapılması yerine, müşteki ile sanığın kovuşturmada yüzyüze gelmesi de sağlanmadan, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.