Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19250 Esas 2019/2283 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19250
Karar No: 2019/2283
Karar Tarihi: 11.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19250 Esas 2019/2283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın bir motosiklet hırsızlığı suçunu gerçekleştirdiği ve mala zarar verme suçuyla da suçlu bulunduğuna dair bir karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesi uygulandığı ve teşebbüs hükümleri aleyhe temyiz edilmediği için bu karar bozulmuştur. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesindeki bazı bölümlerin anayasaya aykırı olduğuna dair bir Anayasa Mahkemesi kararı göz önüne alınarak, bu maddeye göre öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanabileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 142/1-b maddesi (hırsızlık suçu)
-TCK'nın 142/1-e maddesi (mala zarar verme suçu)
-TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)

2. Ceza Dairesi 2016/19250 E. , 2019/2283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, mağdurun binanın bodrum katı penceresinin demir korkuluklarına zincir kilit ile arka tekerleklerinden kilitleyerek bıraktığı motosikletinin kilidini kırarak bulunduğu yerden sürüklemek suretiyle götürdüğü biçimindeki eyleminin, TCK"nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-e maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulması, her iki bentteki hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının aynı olduğu gözetildiğinde sonuca etkili görülmediğinden; sanığın yakalanmasında baştan itibaren kesintisiz bir takip olmadığı, kolluğun devriye görevi sırasında görülmesi üzerine kovalamaca sonucu yakalandığı ve hırsızlık eyleminin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.