Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi Dr. ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkin olup, Mahkemece davalının, işleten sıfatı bulunmadığından reddine karar verilmiştir.
Ölen sigortalı, 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olup, dava konusu gelirlerin bağlanmasına neden olan kazanın gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan 2926 sayılı Yasanın 47. maddesi, “Üçüncü şahısların suç sayılır hareketi ile bu Kanunda sayılan yardımların yapılmasını gerektiren bir durumun doğması halinde Kurum, sigortalı veya hak sahiplerine bu Kanunda belirtilen gerekli yardımları yapar.
Ancak, Kurum bu yardımların tutarı için üçüncü kişilere rücu eder.” düzenlemesini içermekteyken, 24.07.2003 tarih, 4956 sayılı Yasa ile anılan düzenleme yürürlükten kaldırılmış ve aynı Yasanın 54. maddesindeki düzenlemeyle, 1479 sayılı Yasanın rücuya ilişkin hükmünün, 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalılar hakkında da uygulanması olanağı getirilmiştir.
Rücu konusu yardımların yapılmasını gerektiren trafik kazasının gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan ve davalının sorumluluk sınırlarını belirleyen 2926 sayılı Yasanın 47. maddesinde, araç sahibi veya işleten yönünden sorumluluğu öngören bir düzenleme yer almamaktadır.
Yukarıda belirtilen hukuki ve fiili durumlar ışığında, 2926 sayılı Yasanın 47. maddesinde araç sahibi veya işleten yönünden sorumluluğu öngören bir düzenleme yer almadığından, Mahkemece davanın yasal dayanağının 1479 sayılı Yasanın 63. maddesi olarak belirtilmesinin sonuca etkili bulunmadığının anlaşılmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 31.....2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.