3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2667 Karar No: 2019/10415 Karar Tarihi: 14.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2667 Esas 2019/10415 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karara göre, sanık hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiş. Sanığın hakaret suçundaki adli para cezasının miktarı ve türü kesinleştiği için temyiz istemi reddedilmiş. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı sonucunda TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş olsa da, bu tek başına bir bozma nedeni değilmiş. Karar, yargılama sürecine, toplanan delillere ve mahkemenin takdirine dayanarak sanık müdafinin temyiz itirazlarının reddedilip hükümlerin onaylanmasına karar verilmiş. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesiyle ilgili detayları mevcut. Ayrıca, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde hakkında da bilgi verilmiş.
3. Ceza Dairesi 2019/2667 E. , 2019/10415 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, 2) Sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.