MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2013
NUMARASI : 2013/860-2013/49

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 01.09.2006-18.07.2010 tarihleri arasında davalı H.. T.."a ait villa ve çiftlikte çalıştığını, çalışmalarının sigortaya bildirilmediğini, davalının eşinin müvekkilinin çocuğuna kötü muamele yaptığının davalı H.. T.."a bildirilmesi sonrasında davalı tarafından iş sözleşmesine haksız ve sebepsiz olarak son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile müvekkili arasında hizmet ilişkisi bulunmadığını, davacının eşinin müvekkilinin ikamet ettiği çiftliğin sahibi V. Konut şirketi çalışanı iken davacının da kocasıyla birlikte çiftlikteki müştemilatta ikamet ettiğini, kocasının çiftlikte çalışması sebebiyle gerçekleşmiş olabilecek beşeri ilişkilerin hizmet ilişkisi olarak değerlendirilemeyeceğini belirterek haksız ve kanuni dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu uyarınca davacı işçinin ve davacı tanıklarının beyanları esas alınarak haftalık fazla mesai süresinin 18 saat olduğu kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır. Somut olayda, davalıya ait çiftlikte çalıştığını belirten işçinin dosya içeriğine ve işin özelliğine göre eşiyle birlikte çiftlikteki evde ikamet ettikleri, davacının eşi Aydın Kazan"ın işe gittiğinde davacının işlerle ilgilendiği, iş dönüşü eşinin işlere yardım ettiği, dolayısı ile davacının işyerinde fazla mesai yaptığı hususunun yeterli ve inandırıcı delillerle ispatlanamadığı dikkate alındığında, davacının bu talebinin reddinin gerektiği açıktır. Mahkemece, davacının fazla çalışma ücreti alacağının kabulüne ilişkin kararı hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.