MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16/10/2017 tarih ve 2016/367 E- 2017/360 K. sayılı kararın davalı tpmk vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/07/2018 tarih ve 2018/174 E- 2018/856 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2014/87136 sayılı 29 ve 35. sınıflardaki mal ve hizmetleri kapsayan "Ayazlar Et" ibareli marka başvurunda bulunduğunu, davalı tarafın “AYAZ” ve “AYAZOĞLU” ibareli markalarıyla itiraz ettiğini, itiraz üzerine bavurunun reddine karar verildiğini, kararın yerinde olmadığını, iltibasın bulunmadığını, ayrıca müvekkilinin “AYAZLAR” ibaresini 1985 yılından beri kullanmakta olduğunu, bir dönem de davalı ile ortak olduklarını, ortaklıkta da “AYAZLAR KASABI” ibaresini markasal olarak kullandıklarını, ayrıca müvekkili ile davalı şahsın amca çocukları olduğunu ve aynı şehirde ticari faaliyette bulunduklarını, 30 yıl boyunca müvekkilinin “AYAZLAR” ibareli markasını kullanması karşısında hiçbir hak iddia etmeyen davalı şahsın iyiniyetli olmadığını ve sessiz kalma nedeniyle hak kaybına uğradığını ileri sürerek 2016-M-7142 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararınınyerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davacı markası ile müvekkilinin redde mesnet markalarının aynı/aynı türden emtiaları içerdiklerini, markaların da iltibasa sebebiyet verecek derecede benzer olduklarını, davacının gerçek hak sahipliği iddialarının isabetsiz ve hukuka aykırı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacının "şekil+Ayazlar Et" ibareli başvuru markası ile davalının "AYAZ", "AYAZLAR" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ,sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğundan 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki iltibasın oluştuğu, bu nedenle YİDK kararı bu yönden yerinde ve doğru olduğu, ancak davacı tarafın YİDK inceleme aşamasından önce sunduğu ve bir örnekleri de dosyaya yansıtılan 27/03/1985 tarihli Adana Esnaf ve Sanatkar sicil tasdiknamesi, 13/03/1985 tarihli faaliyet belgesi, 04/05/2002 tarihli müstahsil makbuzu, 01/05/2002 tarihli sevk irsaliyesi, 2000- 2001 ve diğer yıllara ilişkin faturalar belgeleri ile davacının 2014/87136 başvuru sayılı markanın kapsamında yer alan "et ve et ürünleri" yönünden önceye dayalı hakkı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 2016-M-7142 sayılı YİDK kararının dava konusu edilen 2014/87136 başvuru sayılı markanın kapsamında yer alan "et ve et ürünleri" yönünden YİDK kararının iptaline, diğer kısımlar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı TPMK vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının "şekil+Ayazlar Et" ibareli başvuru markası ile davalının "AYAZ", "AYAZLAR" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ,sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğundan 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki iltibasın oluştuğu, bu nedenle YİDK kararı bu yönden yerinde ve doğru olduğu, 556 sayılı KHK"nın 8/3. maddesindeki düzenleme, itiraz sahibinin tescilsiz bir markaya dayanarak, bir başka işaretin tesciline itiraz etmesine ilişkin olduğu, bu nedenle somut uyşmazlığa uygulanmayacağı gerekçesi ile davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, yerel mahkemenin kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.