Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/8182 Esas 2014/8457 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili, davalı ... Bakanlığı aleyhine Bölge Çalışma Müdürlüğü tarafından düzenlenen 21.05.2012 tarihli müfettiş raporundaki alt işverenlik uygulamasının muvazaaya dayandığına ilişkin hukuki değerlendirmesinin kanuna uygun olmadığını iddia ederek anılan raporun iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, alt işverenlerin işinin asıl işin bir parçası olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda endüstri mühendisliği bölümünün yapmış olduğu çalışma sonucunda belirtilen işlerin özel ihtisas gereken teknik bir kısım ihtisası gerektirmesi sebebi ile ayrıldığı ve bunun sonucu olarak da bu işlerin ayrı birer alt işverenlik tarafından ihtisas sahibi kişilerce yapılması yoluna gidildiği, bu durumda yapılan müfettiş tespitinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davanın kanuni dayanağı 4857 sayılı İş Kanunu"nun 5763 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile değişik 3/2. maddesidir.
4857 sayılı Kanun"un 5763 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile değişik 3/2. maddesi aynen “Bu Kanunun 2 nci maddesinin altıncı fıkrasına göre iş alan alt işveren; kendi işyerinin tescili için asıl işverenden aldığı yazılı alt işverenlik sözleşmesi ve gerekli belgelerle birlikte, birinci fıkra hükmüne göre bildirim yapmakla yükümlüdür. Bölge müdürlüğünce tescili yapılan bu işyerine ait belgeler gerektiğinde iş müfettişlerince incelenir. İnceleme sonucunda muvazaalı işlemin tespiti halinde, bu tespite ilişkin gerekçeli müfettiş raporu işverenlere tebliğ edilir. Bu rapora karşı tebliğ tarihinden itibaren altı işgünü içinde işverenlerce yetkili iş mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz üzerine verilen kararlar kesindir. Rapora altı iş günü içinde itiraz edilmemiş veya mahkeme muvazaalı işlemin tespitini onamış ise tescil işlemi iptal edilir ve alt işverenin işçileri başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçileri sayılır.” hükmünü içermektedir.
Kanunun açık hükmü karşısında mahkemenin 4857 sayılı Kanun"un 5763 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile değişik 3/2. maddesi çerçevesinde düzenlenen İş Müfettiş raporuna karşı yapılan itiraz üzerine verdiği kararın kesin olduğu anlaşıldığından davacının temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Mahkemenin itiraz üzerine verdiği karar 4857 sayılı Kanun"un 5763 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile değişik 3/2. maddesi uyarınca kesin olduğundan davalı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, 17.04.2014 gününde oy birliği ile karar verildi.