Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11723 Esas 2020/3119 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinin 6545 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden sonraki bir tarih olan 01.02.2015 tarihi olduğu, bu itibarla; 6545 sayılı Kanunun 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesindeki artırım oranı 1/2 olduğu halde bu oranın 1/6 olarak uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanıkların olaydan sonra birlikte yakalandıkları sırada sanıklardan ...’un müştekinin henüz başvurusu olmadan önce suça konu oto teybini çaldıkları yeri kolluk kuvvetlerine göstermek suretiyle soruşturma aşamasında tam ve eksiksiz iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ...’nın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.