MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2011/1236-2013/300

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 24.06.2008-10.06.2011 tarihleri arasında davalı şirketin Çokal Barajı ikmal inşaatı şantiyesinde çalıştığını, net 2.000,00 TL ücret aldığını, 10.06.2011 tarihinde işine son verildiğini ve bir kısım yasal haklarının ödendiğini, haftada 7 gün 07:00-18:00 çalıştığını, 2 haftada bir hafta tatili kullandığını, bu çalışma düzeninin dışında çeşitli nedenlerle haftada 2-3 gün 20:00-21:00 kadar çalıştığını, şantiyede uygulanan standart çalışma düzeninde bile fazla mesainin sözkonusu olduğunu, bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini belirterek fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının tüm yasal haklarının ödendiğini, davacı ile imzalanan taahhütname ile de bu durumun sabit olduğunu, davacının işlerin yoğun olduğu zamanlarda yaptığı fazla mesainin ödendiğini, işlerini yetiştirememesi nedeniyle fazla mesaiye kalmasından müvekkili şirketin sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkiyi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Sözkonusu alacakların ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir.
İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de iddia edilen dönemlerde çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille sözkonusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Bu alacakların yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacının çalıştığı döneme ilişkin işyeri kayıtları sunulmamıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarının anlatımına göre dava konusu alacak hesaplanmıştır. Emsal dosyalarda dikkate alınarak gerekirse taraf tanıkları yeniden dinlenmek suretiyle yaz ve kış aylarında çalışma durumu ortaya konulmalı, diğer delillerle birlikte bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Kabule göre fazla mesai alacağı hesaplamasında davacının hafta tatili çalışma günleride dikkate alınmıştır. Davacının ayrıca hafta tatili alacağı talebinde bulunduğu anlaşılmakla hafta tatili normal çalışma süresi mahsup edilmeden fazla mesai süresinin hesaplanması hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.