Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5032 Esas 2020/2137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında 2011 olarak yazılan suç tarihinin, eylemin gerçekleştirildiği 14/10/2008 tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, katılanı telefon ile arayarak, kendisini ...olarak tanıttığı, katılanın sanığı yeğeni ... olarak sandığı, sanığın bu durumdan istifade ederek "İstanbul dışında olduğunu kaza yaptığını, acil 10.000 TL.’ye ihtiyacı olduğunu" söylediği, katılanın bankadan çekmiş olduğu 10,630 Euro’yu sanığın talimatıyla... kargo aracılığı ile “... ... ...” nolu telefon yazarak zarf içerisinde gönderdiği, sanığın ...Kargo Şubesi’nden zarf içerisindeki parayı teslim aldığı, katılanın olaydan bir gün sonra yeğeni olan ..."ın iş yerine gittiğinde gerçek dumunun ortaya çıktığı, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın ikrar içerikli savunmaları, katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları, tanıkların anlatımları, 07/03/2018 tarihli ve 2018/23 sayılı uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.