MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili;dava dışı ... ‘in sevk ve idaresindeki araç ile davalı şirket nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan, davacıların ortak murisi olan ... ’ın kullandığı aracın 28/01/2012 tarihinde karıştığı trafik kazasında ... ’ın vefat ettiğini, müvekkillerinin murislerinin desteğinden yoksun kaldığını beyanla fazlaya dair haklarını saklı tutarak ve belirsiz alacak dava olarak, desteğin eşi ve çocukları olan davacı ... için 10.000,00 TL, ... için 2.000,00 TL, ... için 3.000,00 TL, desteğin babası davacı ... için 2.0000,00 TL, desteğin annesi davacı ... için 2.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş,05/09/2018 tarihli dilekçesi ile talebini desteğin eşi ve çocukları olan davacı ... için 136.000 TL’ye, ... için 14.400 TL’ye, ... için 27.800 TL’ye, desteğin babası davacı ... için 27.600 TL’ye, desteğin annesi davacı ... için 19.200 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Ilgın Asliye Hukuk Mahkemesi’nin(Ticaret Mahkemesinin 16/10/2018 tarihli 2017/386 esas 2018/414 sayılı ilamında toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın tam kabulü ile 136.000,00 TL davacı ... için ve 27.800,00 TL davacı ... için, (kendisi için asaleten küçük ... "a velayeten), 14.400,00 TL davacı ... için, 27.600,00 TL davacı ... için, 19.200,00 TL davacı ... için destekten yoksun kalma maddi tazminatının dava tarihi olan 08.06.2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi’nce; davalı vekilinin yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1.b.1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar, ... ,..., ... ve ... lehine hükmedilen tazminatlara ilişkin temyize konu karar, anılan tarihten sonra verildiğinden davalı yönünden ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, ... , ..., ... ve ... lehine hükmedilen tazminat hükümlerinin davalı yönünden ayrı ayrı kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;ilk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen kararda, dosya kapsamına göre saptanan uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle ... , ..., ... ve ... yönünden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 5.447,16 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 16/11/20200 gününde oybirliğiyle karar verildi.