MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... İli.. Köyü 552 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Yerleşik Yargıtay içtihatlarında, iklim koşullarının elverdiği bazı yörelerde bir ürünün hasadından sonra toprağın yeniden hazırlanıp ikincisi ekilebildiğinden, bir yılda birden fazla ürün alınma imkanı bulunan yerlerde ülke genelinde bir yıldaki ikinci ürünün hazırlık ve yetiştirme süreleri de dikkate alındığında yılı aşan süre gerektiği de dikkate alınarak iki yılda üç veya üç yılda dört ürün münavebe esası uygulanarak değerlendirme yapılması kabul edildiğinden; bilirkişi kurulunca, iki yılda üç veya üç yılda dört ürün alınabileceği gözetilip yıllık net gelirlerin tamamı üzerinden hesaplama yapılması gerekirken, buğday %25, kavun %75 alınmak üzere, bir yılda iki ürün (buğday-kavun) üzerinden değerlendirme yapıldığı izlenimi uyandıracak şekilde ve ürünlerin net gelirlerine yüzdelik oranla değer biçilerek bedel tespiti yapan bilirkişi kurul raporuna göre karar verilmesi,
2-Dava konusu taşınmazın yerleşim merkezine ve ... Bölgesine uzaklığı ...-... ile havaalanına yakınlığı, etrafının sanayi tesisleri ile çevrili bulunması gibi özellikler dikkate alındığında, açık tarım arazisi niteliğindeki taşınmaza %250 oranında objektif artış etkisi yapacağı dikkate alınmadan %15 objektif artış veren bilirkişi raporunun karara esas alınması,
4-Dava konusu taşınmazın kullanım amacı, yüzölçümü ve geometrik şekli dikkate alındığında fen bilirkişi raporunda C harfiyle gösterilen 7345,74 m² lik kamulaştırmadan arta kalan kısımda herhangi bir değer kaybı olmayacağı düşünülmeden, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda bu kısmın bir bölümü için % 10 oranında değer kaybı verilerek yüksek bedel belirlenmiş olması,
3-Kabule göre de;
2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 4650 sayılı Yasayla değişik 15. maddesinin son fıkrası hükmüne göre, bilirkişilerce -aynı Yasanın 11. maddesinin (f) bendi hükmü gözetilerek- yapılacak değer tespitinde, idarece belgelerin mahkemeye verildiği günün (dava tarihinin) esas tutulacağı öngörülmüştür. Buna göre dava tarihi olan 2014 yılına ait verilerin esas alınarak kamulaştırma bedelinin tespit edilmesi gerekirken, bilirkişi kurulunca taşınmazın değerlendirilmesinde 2013 yılı verilerinin esas alınması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 25.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.