Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5033 Esas 2020/2134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 52/2-4, 50-1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı ve sanık ..."nın 29/03/2018 tarihli dilekçesinin infaza ilişkin olduğu, temyiz talebinde bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılanın kahvehanede tanıştığı ..."ya eşinden boşandığını, evlenmek istediğini belirtmesi üzerine ..."nın bir tanıdığının olduğunu söylediği, ..."ta sanık ile tanıştırdığı, evlenme hususunda anlaştıkları, sanığın kardeşleri ile birlikte ..."a geldiği, katılanın kuyumcudan satın aldığı yüzük ve küpe ile evinde bulunan iki adet burma altını sanığa verdiği, sanığın yanındakilerle birlikte... otogarından ayrılacağı sırada bir anda ortadan kaybolduğu, katılanın bir daha sanığa ulaşamadığı bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın aşamalardaki çelişkili savunmaları, katılanın beyanları, tanıkların anlatımları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eylemi sonucu dolandırıcılık suçunun oluştuğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun sabit olmadığı, şüpheden sanık ayaralanır ilkesinin uygulanması gerektiği gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.