Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/401 Esas 2019/13048 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/401
Karar No: 2019/13048
Karar Tarihi: 13.06.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/401 Esas 2019/13048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, alacak davasıdır ve temyiz istemiyle Yargıtay'a taşınmıştır. İlk derece mahkemesi kararına sadece davalı taraf istinaf başvurusunda bulunmuştur ve Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusu üzerine ilk derece mahkemesi kararını kaldırmıştır. Davacı tarafın temyiz istemi, kesinlik sınırı nedeniyle reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında isabetsizlik bulunmamıştır. Tüm temyiz itirazları reddedilmiştir ve karar ONAYLANMIŞTIR. Temyiz harcı temyiz edene yükletilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi: Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar temyiz edilemez.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b 2 maddesi: istinaf başvurusu yapılan hallerde, ilgili mahkemece kararın kaldırılması gerekebilir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi: Yargıtay'ın dairelerinin görev ve yetkileri belirtilmektedir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352. maddesi: Yargıtay'ın görevleri arasında verilen kararları incelemek de bulunmaktadır.

22. Hukuk Dairesi 2017/401 E. , 2019/13048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davacı Temyizi yönünden;
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre; İlk Derece Mahkemesince verilen karara karşı sadece davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş olup Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılan ilk derece mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 4583,01 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile belirtilen miktarlar 25000,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davalı Temyizi yönünden;
Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 13/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.