MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 14/07/2016 tarih ve 2015/493-2016/158 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TSE markasının sahibi olduğunu, davalının "Otomoda" marka yangın tüpleri üzerinde "TSE" markasını izinsiz olarak kullanıldığının savcılık talimatı ile yapılan aramada tespit edildiğini, davalının eyleminin markaya tecavüz teşkil ettiğini, ileri sürerek TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi ile belirlenen yıllık emsal belge kullanma tavan ücretinin iki katı ve KDV"den oluşan 8.260,00 TL maddi ve emsal belge tavan ücretinin beş katı olan 41.300,00 TL manevi olmak üzere toplam 49.560,00 TL tazminatın faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin yangın tüplerinin üreticisi olmadığını, üreticinin dava dışı ...olduğunu, üreticinin kendilerine TSE markasını kullanmak için yaptığı başvuruları ve yangın tüplerinin davacı Kurum standardına uygun şekilde üretildiğine dair belgeler gösterdiğini ve bu belgelerden bir kaçını da müvekkiline verdiğini, kusurlarının bulunmadığını, üreticinin daha sonra TSE belgesi almaya hak kazandığını böylece davacı zararının ortadan kalktığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalının izinsiz olarak davacı Kuruma ait markayı kullandığı, bu eyleminin markaya tecavüz teşkil ettiği, davacı tarafın talep edebileceği maddi tazminatın 132 sayılı Kanun"un verdiği yetkiye dayanarak çıkartılan TSE Ürün Belgelendirme Yönergesi"nin 10.2 maddesinde belirtildiği, maddi tazminat hesabında 1 yıllık emsal belge kullanma tavan ücretinin en az iki katı olduğunun düzenlendiği, bu şekilde yapılan hesaplamaya göre davacı tarafın 8.260,00 TL maddi tazminat talep edebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, sair husular bozma kapsamında olmadığından yeniden karar verilmesine yer olmadığına, 8.260,00 TL’nin tahsiline, fazlaya dair isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 422,16 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.