Silahlı terör örgütüne üye olma suçu - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/3212 Esas 2019/2375 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2018/3212 E.  ,  2019/2375 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)
Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan Kahramanmaraş 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2017 tarihli ve 2017/176 esas, 2017/183 sayılı kararı ile 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ..."ın iş bu cezasının infazı sırasında, açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin reddine ilişkin ... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığı"nın 09/04/2018 tarihli ve 2018/923 sayılı kararına karşı hükümlü tarafından yapılan şikayetin reddine dair Kozan İnfaz Hâkimliğinin 19/04/2018 tarihli ve 2018/356 esas, 2018/392 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair mercii Kozan Ağır Ceza Mahkemesinin 16/05/2018 tarihli ve 2018/233 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün Kahramanmaraş 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2017 tarihli ve 2017/176 esas, 2017/183 sayılı kararı ile 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına mahkûm edildiği, hükümlünün anılan cezanın infazı kapsamında ceza infaz kurumuna 31/01/2018 tarihinde girdiği ve bu kapsamda koşullu salıverilme tarihinin de 17/12/2019 olarak hesap edildiği,
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 3. maddesinde yer alan "26/09/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 302, 307, 309, 311, 312, 313, 314, 315 ve 320. maddeleri ile 310. maddesinin birinci fıkrasında yazılı suçlar, terör suçlarıdır." şeklindeki hüküm gereğince hükümlünün terör suçlusu olduğu, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesi uyarınca açık ceza infaz kurumuna ayrılmak için "Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması şartı aranır." şeklinde düzenleme bulunduğu,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesinde yer alan "(1) Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla; a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren, b) Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. (2) Açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartları oluşmasına karşın, iradesi dışındaki bir nedenle açık ceza infaz kurumuna ayrılamayan veya bu nedenle kapalı ceza infaz kurumuna geri gönderilen iyi hâlli hükümlüler, açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarının oluşmasından itibaren en az altı aylık sürenin geçmiş olması durumunda, diğer şartları da taşımaları hâlinde, birinci fıkrada düzenlenen infaz usulünden yararlanabilirler...." şeklindeki,
6291 sayılı Kanunun 2. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 3/1-2. maddesinde yer alan "(1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla koşullu salıverilmelerine bir yıldan az süre kalan; a) Açık ceza infaz kurumunda bulunan, b) Kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşıyan, iyi hâlli hükümlülerin talepleri hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir. (2) Koşullu salıverilmelerine bir yıl kala açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkını kazanan hükümlüler, bu infaz usulünden en fazla altı ay süreyle yararlanırlar." şeklindeki,
6655 sayılı Kanunun 5. maddesi ile değişik 6411 sayılı Kanunun 13. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 4. maddesinde yer alan "(1) Bu Kanunun 105/A maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve ikinci fıkrasında belirtilen altı aylık süre şartı ile birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen cezanın belirli bir süre infaz edilmesine ilişkin şart 31/12/2020 tarihine kadar uygulanmaz" şeklindeki düzenlemeler bir bütün halinde değerlendirildiğinde,
6291 sayılı Kanunun 2. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 3/2. maddesinde yer alan hükmün, yürürlük tarihi olan 11/04/2012 tarihi itibariyle anılan madde ile getirilen düzenlemeden istifade edebilecek olan hükümlülerin durumunu belirlediğinden olayda uygulama olanağı bulunmadığı, ancak belirtilen yasal düzenlemeden sonra yürürlüğe giren 6655 sayılı Kanunun 5. maddesi ile değişik 6411 sayılı Kanunun 13. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 4. maddesi gereğince, 5275 sayılı Kanunun 105/A-1-a ve 105/A-2. madde ve bentlerinde yer alan 6 aylık süre şartının 31/12/2020 tarihine kadar uygulanamayacağı ve Açık Ceza İnfaz Kurumuna Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-ç maddesi uyarınca hükümlü hakkında ...Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının hükümlünün mensup olduğu örgütten ayrıldığına dair verilmiş bir kararının da bulunmadığı cihetle, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/06/2018 gün ve 94660652-105-01-7803-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
A-) Hükümlü ..."ın, Kahramanmaraş 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/10/2017 tarihli ve 2017/176 esas, 2017/183 sayılı kararıyla silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 7/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 314/2, 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 221/4, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/9. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verildiği, verilen bu kararın kesinleştiği,
Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 31.01.2018 tarihli müddetnameye göre koşullu salıverilme tarihinin 17.12.2019, bihakkın tahliye tarihinin ise 27.09.2020 olarak belirlendiği, 31.01.2018 tarihinde kapalı ceza infaz kurumunda cezasının infazına başlanan hükümlünün 29.03.2018 tarihli dilekçesiyle açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına karar verilmesini istediği,
... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 09.04.2018 tarihli ve 2018/923 sayılı kararıyla “.....koşullu salıverilme tarihine bir yıldan fazla süre bulunduğundan, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin açık kuruma ayrılamayacak hükümlüler başlıklı 8/ç maddesine göre açık ceza infaz kurumlarına ayrılma şartlarını taşımadığından” hükümlünün talebinin reddine karar verildiği,
Hükümlünün 13.04.2018 tarihli dilekçesiyle açık ceza infaz kurumlarına ayrılma şartlarını taşıdığı halde isteminin reddine karar verildiği gerekçesiyle infaz hakimliğine şikayette bulunduğu,
Kozan İnfaz Hakimliğinin 19.04.2018 tarihli ve 2018/356 esas, 2018/392 karar sayılı kararıyla “Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 8/ç maddesine göre açık ceza infaz kurumlarına ayrılma şartlarını taşımadığından” hükümlünün itirazının reddine karar verildiği,
Hükümlünün İnfaz Hakimliğinin kararına karşı yasal süresi içerisinde itirazda bulunduğu,
İtiraz merci olan Kozan Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2018 tarihli ve 2018/233 değişik iş sayılı kararı ile Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-c maddesine göre TCK"nin 221. maddesinden yararlananların koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kalması halinde açık kurumlara ayrılabileceklerinden ve hükümlü hakkında TCK"nin 221. maddesinin uygulanması nedeniyle hükümlünün itirazının kabulüne, Kozan İnfaz Hakimliğinin 19.04.2018 tarihli ve 2018/356 esas, 2018/392 karar sayılı kararının kaldırılmasına kesin olarak karar verildiği,
anlaşılmıştır.
B-) KONU İLE İLGİLİ YASAL MEVZUAT:
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 3. maddesine göre;
26/09/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 302, 307, 309, 311, 312, 313, 314, 315 ve 320. maddeleri ile 310. maddesinin birinci fıkrasında yazılı suçlar, terör suçlarıdır.
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 4. maddesine göre;
Aşağıdaki suçlar 1. maddede belirtilen amaçlar doğrultusunda suç işlemek üzere kurulmuş bir terör örgütünün faaliyeti çerçevesinde işlendiği takdirde, terör suçu sayılır:
a) Türk Ceza Kanununun 79, 80, 81, 82, 84, 86, 87, 96, 106, 107, 108, 109, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 142, 148, 149, 151, 152, 170, 172, 173, 174, 185, 188, 199, 200, 202, 204, 210, 213, 214, 215, 223, 224, 243, 244, 265, 294, 300, 316, 317, 318 ve 319. maddeleri ile 310. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan suçlar.
b) 10/07/1953 tarihli ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunda tanımlanan suçlar.
c) 31/08/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 110. maddesinin dördüncü ve beşinci fıkralarında tanımlanan kasten orman yakma suçları.
ç) 10/07/2003 tarihli ve 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununda tanımlanan ve hapis cezasını gerektiren suçlar.
d) Anayasanın 120. maddesi gereğince olağanüstü hal ilan edilen bölgelerde, olağanüstü halin ilanına neden olan olaylara ilişkin suçlar.
e) 21/07/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 68. maddesinde tanımlanan suç.
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 2. maddesine göre;
Birinci maddede belirlenen amaçlara ulaşmak için meydana getirilmiş örgütlerin mensubu olup da, bu amaçlar doğrultusunda diğerleri ile beraber veya tek başına suç işleyen veya amaçlanan suçu işlemese dahi örgütlerin mensubu olan kişi terör suçlusudur.
Terör örgütüne mensup olmasa dahi örgüt adına suç işleyenler de terör suçlusu sayılır.
5237 sayılı TCK"nin 6/1-j maddesine göre;
Örgüt mensubu suçlu deyiminden; bir suç örgütünü kuran, yöneten, örgüte katılan veya örgüt adına diğerleriyle birlikte veya tek başına suç işleyen kişi anlaşılır.
15/08/2016 tarihli 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32. maddesiyle eklenen 09.11.2016 tarihli 6757 sayılı Kanunla değiştirilerek kabul edilen geçici 6. maddesine göre;
(1) 01/07/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/09/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104, 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/04/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, bu Kanunun;
a) 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl”lık süre “iki yıl”,
b) 107. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “üçte iki”lik oran “yarısı”,
olarak uygulanır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 14. maddesine göre;
(2) Hükümlülerin açık cezaevlerine ayrılmalarına ilişkin esas ve usûller yönetmelikte gösterilir.
(3) İlk kez suç işleyen ve iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına hükümlü bulunanların cezaları doğrudan açık ceza infaz kurumlarında yerine getirilebilir.
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin;
Doğrudan açık kuruma alınacak hükümlüler başlıklı 5. maddesine göre;
(1) Terör suçları, örgüt faaliyeti kapsamında işlenen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar hariç olmak üzere;
a) Kasıtlı suçlardan toplam üç yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm olanların,
b) Taksirli suçlardan toplam beş yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm olanların,
c) Adlî para cezası hapis cezasına çevrilenlerin,
ç) 09/06/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu gereğince tazyik hapsine tabi tutulanların,
cezaları doğrudan açık kurumlarda yerine getirilir.
Kapalı kurumdan açık kuruma ayrılacak hükümlüler başlıklı 6. maddesine göre;
(1) Hükümlülerden;
a) (Değişik:RG-22/8/2015-29453) Toplam (Değişik ibare:RG-22/2/2017-29987) cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise onda birini kurumlarda infaz edip, iyi hâlli olan ve koşullu salıverilme tarihine yedi yıl veya daha az süre kalanlar,
b) Müebbet hapis cezasına mahkûm olup, koşullu salıverilme tarihine beş yıl veya daha az süre kalanlar,
c) Cezaları yüksek güvenlikli kapalı kurumlar veya diğer kapalı kurumların yüksek güvenlikli bölümlerinde infaz edilenlerden toplam cezalarının üçte birini bu kurumlarda iyi hâlli olarak geçiren ve koşullu salıverilme tarihine üç yıl veya daha az süre kalanlar,
açık kurumlara ayrılabilir.
(2) Açık kurumlara ayrılabilmek için, ayrıca;
c) 29/07/2003 tarihli ve 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanunu, 30/07/1999 tarihli ve mülga 4422 sayılı Çıkar Amaçlı Suç Örgütleri ile Mücadele Kanununun 14. maddesi ve 5237 sayılı Kanunun 221. maddesinden yararlananların koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kalması,
ç) Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararıyla tespit edilenlerin koşullu salıverilme tarihine bir yıldan az süre kalması,
şartı aranır.
Açık kuruma ayrılamayacak hükümlüler başlıklı 8. maddesine göre; Kapalı kurumlarda bulunan hükümlülerden;
ç) Terör ve örgütlü suçlardan hükümlü olup, 6. maddenin ikinci fıkrasının (c) ve (ç) bentleri dışında kalanlar,
açık kurumlara ayrılamaz.
Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin;
Kapalı kurumdan açık kuruma ayırma kararı başlıklı 10. maddesine göre;
(1) Kapalı kurumlarda bulunan hükümlülerin talepleri üzerine, koşulları taşıdıklarının anlaşılması hâlinde kurum idare ve gözlem kurulu tarafından açık kurumlara ayrılmalarına karar verilir. Hükümlünün koşulları taşımadığının anlaşılması halinde ise talebin reddine dair verilen gerekçeli karar ilgiliye tebliğ edilir.
(2) Kararda; hükümlünün almış olduğu toplam ceza miktarı, koşullu salıverilme tarihi ve açık kuruma ayrılma hakkını kazandığı tarih ayrı ayrı belirtilir.
(3) İdare ve gözlem kurulu kararı ile birlikte;
a) İlâm,
b) Hükümlü bilgi cetveli,
c) Süre belgesi,
ç) İyi hâl kararı,
d) Gözlem ve sınıflandırma formu,
(6) (Ek:RG-22/8/2015-29453) Açık kuruma ayrılma şartlarının varlığına rağmen, iradesi dışındaki bir nedenle açık kuruma ayrılamayan veya aynı nedenle kapalı kuruma geri gönderilen iyi halli hükümlüler, 5275 sayılı Kanunun 95 ve 105/A maddelerinin sağladığı izin ve denetimli serbestlik haklarından yararlandırılabilir.
07.09.2016 tarihinde eklenen geçici 1. maddeye göre;
5275 sayılı Kanunun Geçici 6. maddesi gereğince istisna tutulan suçlardan hükümlü olanlar hariç olmak üzere, 01/07/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından, beş yıldan az hapis cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna alınan hükümlüler, en geç üç gün içerisinde yapılacak ilk gözlem sonucu iyi halli oldukları tespit edildiği takdirde bu Yönetmeliğin 10. maddesine göre açık kuruma ayrılabilir.
C-) HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
02.09.2012 tarihli 28399 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği ile yine bu yönetmelikte değişiklik yapan 22.08.2015 tarihli ve 29453 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan hükümler birlikte değerlendirildiğinde;
Açık cezaevine doğrudan alınacak hükümlüler, yönetmeliğin 5. maddesinde sayılmış olup "terör suçları ve örgüt faaliyeti kapsamında" işlenen suçlar hariç tutulmuştur.
Kapalı kurumdan açık kuruma ayrılabilecek olan hükümlüler yönetmeliğin 6. maddesinde gösterilmiştir. Terör suçlularının bu haktan yararlanabilmesi için haklarında 4959 sayılı Topluma Kazandırma Kanununun, 4422 sayılı Kanunun 14. maddesinin veya 5237 sayılı TCK"nin 221. maddesinin uygulanmış olması ya da terör veya örgütlü suçtan mahkum olanların mensup oldukları örgütten ayrıldıkları idare ve gözlem kurulu kararı ile tespit edilmiş olması gerekmektedir.
Yönetmeliğin 8. maddesine göre, yönetmeliğin 6/2-c ve ç bendi dışında kalan terör ve örgütlü suçlardan mahkum olanlar açık kuruma ayrılamayacaktır.
Terör ve örgütlü suçlardan mahkum olan kişilerin yönetmelikteki yukarıdaki istisnalar dışında açık ceza infaz kurumuna ayrılma imkanı bulunmamaktadır.
Bu açıklamalara göre somut olay değerlendirildiğinde; silahlı terör örgütü üyesi olma suçundan cezalandırılan ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 3. maddesine göre terör suçlusu olarak kabul edilen hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nin 221/4. maddesindeki etkin pişmanlık hükümleri uygulandığından Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/2-c. maddesine göre açık ceza infaz kurumuna ayrılma imkanı bulunduğu halde etkin pişmanlık hükümlerinden yararlandığı dikkate alınmaksızın aynı yönetmeliğin 8/ç maddesi kapsamında kabul edilerek açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkı bulunmadığına dair Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığınca ve Kozan İnfaz Hakimliğince verilen kararın yerinde olmadığı, terör suçlusu olan hükümlünün yasal olarak aranan diğer şartların yanında Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6. maddesinin 2. fıkrasının (c) ve (ç) bentlerinde öngörülen durumlardan birinin gerçekleşmesi halinde açık ceza infaz kurumuna ayrılmasının mümkün olduğu, bu iki bentte düzenlenen şartların birbirinden farklı olduğu ve aynı anda gerçekleşmesinin beklenemeyeceği, her iki bentte öngörülen koşullu salıverilmelerine ilişkin sürenin dahi birbirinden farklı olduğu, somut olayda Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6. maddesi 2. fıkrası (c) bendinden yararlanma hakkı bulunduğu belirlenen hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılabilmesi için diğer şartların gerçekleşip gerçekleşmediği konusunda aynı Yönetmeliğin 10. maddesi uyarınca değerlendirme yapma ve açık ceza infaz kurumuna ayrılmasına ya da ayrılmasına yer olmadığına ilişkin karar verme hak ve yetkisinin cezaevi idaresinde olması nedeniyle idarenin yerine geçerek itiraz merciinin karar vermesinin de söz konusu olamayacağı, verilecek bu yeni karara karşıda yasal yollara gidilmesinin mümkün olduğu değerlendirilerek; İnfaz Hakimliğinin kararının kaldırılmasına dair Kozan Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2018 tarihli ve 2018/233 değişik iş sayılı kararında isabetsizlik görülmediğinden haklı nedenlere dayanmayan kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
D-) KARAR:
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmediğinden, Kozan Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2018 tarihli ve 2018/233 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin CMK"nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.