Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6838 Esas 2019/3025 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6838
Karar No: 2019/3025
Karar Tarihi: 04.04.2019

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/6838 Esas 2019/3025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kirasını ödemekte sorun yaşadığı taşınmaz ile ilgili olarak cezai şart adı altında aldığı 8.109,75 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ve cezai şarta ilişkin işlemin iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Ancak mahkemece taraflar arasındaki kira sözleşmesinde belirlenen cezai şartın yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne ve ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 8.109,75 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak Yargıtay, cezai şartın geçerli bir borç olduğu ve tarafların serbest iradesi ile kararlaştırılan bir hüküm olduğunu belirterek mahkeme kararını bozmuştur. Kanun maddeleri olarak T.B.K.’nın 179 ve devamı maddelerinde cezai şart niteliği hakkında düzenlemeler yapılmaktadır.

3. Hukuk Dairesi 2017/6838 E. , 2019/3025 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; kiracısı olduğu taşınmaz ile ilgili olarak cezai şart adı altında kendisinden alınan 8.109,75 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini ve cezai şarta ilişkin işlemin iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; taraflar arasındaki kira sözleşmesinde belirlenen cezai şartın yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, davalı kuruma ait 29/04/2014 tarihli 199206.143/756.02 sayılı cezai şarta ilişkin idare işlemin iptaline ve ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 8.109,75 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen ve hükme esas alınan 19.04.2010 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile kiralanan aile hekimliği hizmet yeri olarak kullanılmak üzere davalıya kiraya verilmiştir. Sözleşmenin 14. maddesinde "kira süresinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde taşınmaz idareye teslim edilmezse geçen her gün için cari yıl kira bedelinin %1 oranında cezanın itirazsız olarak ödeneceği" düzenlemesine yer verilmiştir. Kira sözleşmesinin 14. maddesindeki bu hüküm, T.B.K"nin 179 ve devamı maddelerinde düzenlenen cezai şart niteliğindedir. Cezai şart geçerli bir borcun yerine getirilmemesi veya eksik yerine getirilmesi ya da belli bir yerde belirli bir zamandan yerine getirilmemesi durumunda, borçlunun ödemesi gereken bir edimdir. Tarafların serbest iradesi ile kararlaştırılan bu cezai şart geçerli olup tarafları bağlar.
O halde mahkemece; taraflar arasındaki 19.04.2010 başlangıç tarihli sözleşmenin 14.maddesinde yer alan taşınmazın idareye teslim edilmeksizin geçen her gün için cari yıl kira bedelinin %1"i oranında cezanın uygulanacağına ilişkin hükmün geçerli olduğu gözetilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.