Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2516 Esas 2019/3186 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2516
Karar No: 2019/3186
Karar Tarihi: 27.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2516 Esas 2019/3186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanunu'na muhalefetten yargılanmıştır. Sanığın, vergi incelemesi yapılması istemiyle tebliğ edilen yazının tarihinden önce şirketteki hisselerini devretmiş olmasına rağmen şirket müdürü değişikliği için yeni bir karar alınmamıştır. Mahkeme, tebligat tarihinde işyeri faal olduğundan ve Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi gereği incelemelerin işyerinde yapılması gerektiğinden bahisle yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin olmadığını belirtmiştir. Dosya içeriğine göre suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanık beraat etmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi: Vergi incelemelerinin işyerinde yapılması gerektiğini belirtir.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi: İncelemelerin işyerinde yapılması gerekmeyen durumları ve istisnai durumları belirtir.

11. Ceza Dairesi 2016/2516 E. , 2019/3186 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık ... mükellef şirketteki hisselerini, defter ve belge istem yazısının tebliğinden önce devretmiş olmasına karşın şirket müdürü değişikliğine ilişkin yeni bir karar alınmadığından tebliğ tarihinde de şirket yetkilisi olduğu, ancak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 139. maddesine göre vergi incelemelerinin işyerinde yapılması gerektiği, iş yeri faal olan sanığın hesaplarının dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenmesi gerektiği cihetle istem yazısı tebliğ tarihinde işyeri faal olduğundan 213 sayılı VUK"nun 139. maddesi uyarınca inceleme işyerinde yapılması gerekirken, yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşılmakla, yüklenen suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, sonucu itibariyle doğru bulunan beraat hükmünün istem gibi ONANMASINA, 27.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.