MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümlerin sanıklar ile suça sürüklenen çocuk müdafileri tarafından temyiz edilmesi ve sanık ... ile suça sürüklenen çocuk müdafilerince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte yerinde görülen talebe istinaden gerçekleştirilen duruşmaya katılmayan suça sürüklenen çocuk yönünden duruşmasız ve sanık ... hakkında duruşmalı yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, suça sürüklenen çocuk hakkında ise kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ;
Olayın intikal şekli, müşteki ile mağdurenin aşamalardaki beyanları, sanıklar ile mağdurenin olay anında alkollü olmaları, sanıkların intikal sonrası yapılan muayeneleri sonucunda düzenlenen genel adli muayene formlarında vücutlarında darp, cebir izi bulunmadığının belirtilmesi, aynı şekilde mağdurenin cinsel muayenesi neticesinde hazırlanan 23.10.2014 günlü doktor raporunda makat muayenesinin doğal olduğu, fiili livata bulgusu ile vajende kanama ve laserasyon izlenmediğinin bildirilmesi, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanıkların atılı suçları ve suça sürüklenen çocuğun ise kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Müşteki ile mağdurenin aşamalardaki beyanları, sanıkların istikrarlı ifadeleri, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde on beş yaşını bitirmiş mağdureyle cinsel ilişkiye girdiğinin ve olayda cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başkaca bir neden bulunduğu hususunda mağdurenin soyut beyanı dışında herhangi bir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli istismarı suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/3-d, 31/3. maddeleri gereğince hükmedilen 16 yıl hapis cezasının aynı Kanunun 31/3-son. maddesi uyarınca 12 yıl olarak belirlenmesinin ardından bu ceza üzerinden 62/1. maddesi ile indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde 16 yıl hapis cezasından doğrudan indirim uygulanması neticesinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafilerinin temyiz itirazları ile sanık ... müdafisinin duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.