Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2574 Esas 2019/10369 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2574
Karar No: 2019/10369
Karar Tarihi: 14.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2574 Esas 2019/10369 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi         2019/2574 E.  ,  2019/10369 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Temyiz talebinin reddine, mahkumiyete dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık hakkında müşteki ...’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin reddine dair ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz talebinin reddine ilişkin 17.11.2015 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık hakkında müşteki ...’ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    a) Sanığın başka suçtan aynı yargı çevresindeki Düzce T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olup, duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, hükmün açıklandığı 16.10.2015 tarihli son duruşmada hazır bulundurulmadan mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 193 ve 196. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
    Kabul ve uygulamaya göre;
    b) Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca sonuç ceza olarak belirlenen ve kısa süreli olmayan 1 yıl 3 ay hapis cezasının, TCK’nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
    c) Sanığın TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca sonuç cezası olarak belirlenen 1 yıl 3 ay hapis cezasının TCK’nin 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00- TL’den adli para cezasına çevrilmesi halinde sanığın “9.100,00 TL adli para cezası” ile cezalandırılması yerine “10.900,00-TL adli para cezası” ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 14.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.














    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.