Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5059 Esas 2020/2122 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/1, 62/1, 52/2-4 maddeleri gereği mahkumiyet

Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan Kütahya 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/05/2012 tarih, 2012/190 Esas, 2012/630 Karar sayılı ilamı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra beş yıllık denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlenmesi nedeniyle atılı suçtan sanığın mahkûmiyetine dair hüküm, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, uzlaşma teklifinin katılanın Mernis adresine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve uzlaştırmacı tarafından yapılan uzlaştırma işlemlerinin yasa ve yönetmeliğe uygun olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyip, uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ile sanığın arkadaş oldukları, otobüs durağında karşılaştıklarında sanık katılandan cep telefonunu bir süreliğine kullanıp iade etmek üzere istediği, sanık telefonu aldıktan sonra ayrıldığı, katılan telefonu getirmesini beklediği ancak sanığın telefonu iade etmediği, bu suretle sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda, sanık savunması, katılan beyanı, uzlaştırma raporu ile dosya içeriğine göre sanığın atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediği sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi halinde hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerektiği, nitekim sanık hakkında denetim süresi içinde suç işlediğinden Mahkemenin 2014/228 Esas, 2014/238 Karar sayılı ilamı ile hükmün aynen açıklandığı, ancak Dairemizin bozma ilamı sonrası verilen ve temyiz incelemesine konu hükümde sanık hakkındaki hapis cezasının adli para cezasına çevrilmiş olması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanık hakkında hapisten çevrilen 3000 TL adli para cezası ile 80 TL adli para cezasının infazda tereddüt oluşturacak şekilde toplanmak suretiyle 3.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.