18. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7927 Karar No: 2016/3192 Karar Tarihi: 25.02.2016
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/7927 Esas 2016/3192 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan davada, göçmen gelerek vatandaşlığa geçenlerde aile birleştirilmesi istenmiştir. Mahkeme bu talebi kabul etmiş ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay kararında, kişilerin nüfus kayıtlarını birleştirmek için öncelikle idareye başvurarak aile birleştirme formuna göre aile birleştirilmesini talep etmeleri gerektiği belirtilmiştir. Davacının nüfus idaresi nezdinde bir girişimde bulunmadığı gözetilerek davanın kabulü doğru bulunmamıştır. Bu nedenle Yargıtay 18. Hukuk Dairesi kararı, mahkemenin görevsizlik nedeniyle reddine hükmedilmesi gerektiğini ifade eden Nüfus Hizmetleri Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliği'nin 49. maddesi ve Nüfus Hizmetlerine Ait Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönergesi'nin 99. maddesi doğrultusunda bozulmuştur.
18. Hukuk Dairesi 2015/7927 E. , 2016/3192 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, göçmen gelerek vatandaşlığa geçenlerde aile birleştirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı dava dilekçesinde, kendisi ve kardeşi ....göçmen gelerek vatandaşlığa geçtiğini, aynı şekilde göçmen gelip vatandaşlığa geçen babaları ... ile nüfus kayıtlarında aralarındaki bağın görünmediğini bildirerek, nüfus kayıtlarının birleştirilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Dava, göçmen gelerek vatandaşlığa geçenlerde aile birleştirilmesi istemine ilişkindir. Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacı ..."ın göçmen gelerek 17/10/1957 gün 4/9767 sayılı kararla vatandaşlığa alındığı, yine babası olduğunu iddia ettiği ..."ın ise göçmen gelerek 4/8782 sayılı karara göre 06/01/1958 tarihinde tescil edildiği, adı geçenlerin nüfus kayıtları arasında bağlantı bulunmadığı anlaşılmıştır. Nüfus Hizmetleri Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 49. maddesinin (2) nolu bendinde, “Göçmen olarak veya yetkili makam kararıyla değişik tarihlerde ...vatandaşlığını kazanarak farklı hanelere tescil edilen ya da aynı aileden olduklarını iddia eden onsekiz yaşından büyük kişilerin; bu yönde yazılı başvuruları ve ibraz edecekleri belgelere göre aynı aileden olduklarını ispat etmeleri, aynı aileden olduklarını belgeleyememeleri halinde ise mahkemeden alacakları tespit kararlarına göre düzenlenecek “Aile birleştime formu”na dayanılarak kayıtları birleştirilir.” Nüfus Hizmetlerine Ait Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönergesi"nin 99.maddesinin (1) nolu bendi de aynı hükmü içermektedir. Bu bağlamda kişiler ibraz edecekleri belgeler ile birlikte idareye başvurarak aile birleştirme formuna göre aile birleştirilmesini talep edecekleri, bu işlemin nüfus idaresine verilmiş idari bir görev olduğu ve dosya içerisinde davacının nüfus idaresi nezdinde bir girişiminin bulunmadığı gözetilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi yerine işin esasına girilerek davanın kabulü doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.