Özet:

Mahkeme, bir kişinin sınırı aşarak kendisine zor kullanma yetkisini kullandığı ve kasten yaralama suçu işlediği iddiasıyla yargılandığı bir davada, sanığın beraatına karar vermiştir. Ancak, kararın gerekçelendirilmediği ve kanunun gerektirdiği şekilde mahkeme kararının sanıkları, katılanı, Cumhuriyet savcısını ve herkesi tatmin edecek biçimde olmadığı gerekçesiyle katılan vekilinin temyiz itirazları üzerine hüküm bozulmuştur.
Gerekçesi açıklanmayan beraat kararı kanuna aykırı bulunmuştur ve bu nedenle mahkeme kararının dayandığı tüm verilerin, iddia, savunma ve sanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması gereklidir.
Bozulan kararda 141 nolu anayasa hükmü, 5271 sayılı CMK’nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararının gerekçeli ve tutarlı olması, Yargıtay'ın tutarlılık denetimi yapabilmesi ve kararın dayandığı tüm verilerin açık şekilde gerekçeye yansıtılması gerekmektedir. Ayrıca, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de göz önünde bulundurularak CMUK'nın 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeyen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.