Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17458 Esas 2019/2223 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17458
Karar No: 2019/2223
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17458 Esas 2019/2223 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2016/17458 E.  ,  2019/2223 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1- Müştekiye ait, arka tekerleği bisiklet kilidiyle gövdesine kilitlenerek kaldırıma bırakılan bisikleti çalan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması ve 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    2- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 2019/1042 Esas, 2011/127 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.