23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/7301 Karar No: 2016/2038 Karar Tarihi: 29.02.2016
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7301 Esas 2016/2038 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yargılanan sanığın dosyasının incelenerek, sorgusunun yapılmadan toplanan deliller takdir edilerek beraat kararı verilmesinin, 'fiilin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulanabileceği' söz konusu kanun maddesi dışında dosyadaki deliller takdir edilerek beraat kararı verilmesi için sanığın sorgusunun yapılmasının gerektiğinin gözetilmediği gerekçesiyle, hükmün BOZULMASINA karar verdi. Kararda, söz konusu kanun maddesi olarak 5271 sayılı CMK'nın 193/2 maddesi gösterilmiştir.
23. Ceza Dairesi 2015/7301 E. , 2016/2038 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.11.2007 tarih ve 248/251 sayılı kararı ile uyum gösteren Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve 1412 sayılı CMUK"nın 223/son maddesine paralel bir hüküm içeren 5271 sayılı CMK"nın 193/2 maddesinin ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağı ve derhal beraat kararı verilebilecek hallerle sınırlı olarak uygulanabileceği" iddianamede tarif edildiği şekli ile fiilin suç teşkil etmemesi ve fiilin suç olmaktan çıkarılması halleri" dışında dosyadaki deliller takdir edilerek beraat kararı verilebilmesi için mutlaka sanığın sorgusunun yapılmasının gerektiği gözetilmeden, sanıkların sorguları yapılmadan toplanan deliller takdir edilerek beraatine hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.