Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18877 Esas 2019/2217 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18877
Karar No: 2019/2217
Karar Tarihi: 07.02.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18877 Esas 2019/2217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, adli para cezasına mahkum edilen sanığın hükmüne yapılan itirazın reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hırsızlık suçuna ilişkin itirazların da yerinde olmadığı ve hüküm istemine onay verildiği ifade edilmiştir. Kararda geçen 6217 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile ilgili geçici madde yönünde açıklamalar yapılmıştır. Ayrıca, hırsızlık suçunda uygulanması gereken TCK'nın 58. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararı sonrası hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesinin mümkün olduğu belirtilmiştir. Kararda, kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
2. Ceza Dairesi         2016/18877 E.  ,  2019/2217 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
    2- Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Sanığın adli sicil kaydında yer alan İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/12/2013 tarih ve 2013/929 Esas, 2013/948 Karar sayılı kararı tekerrüre esas olduğu halde, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.