Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1109 Esas 2019/5786 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1109
Karar No: 2019/5786
Karar Tarihi: 25.09.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1109 Esas 2019/5786 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2018/1109 E.  ,  2019/5786 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    TÜRK MİLLETİ ADINA


    Taraflar arasında görülen davada Anamur 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 24/03/2015 gün ve 2014/9 - 2015/160 sayılı kararı bozan Daire"nin 25/10/2017 gün ve 2016/7352 - 2017/5699 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinin Anamur ilçesi T.Emlak Bankasına 27.12.1991 tarihinde 2.500,00 TL’yi 30.12.1991 vade başı ve 30.12.1992 vade sonu olmak üzere yatırdığını, vade sonunda parayı almak için gittiğinde hesabının boş olduğunun söylendiğini, banka çalışanının birçok kişinin hesabından paraları çekip zimmetine geçirdiğinin tespit edildiğini, aradan geçen zamana rağmen banka tarafından ödeme yapılmadığını ileri sürerek 1991 yılında bankaya %72 faizle yatırılan mevduattan dolayı alacaklarının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 2.500,00 TL asıl para miktarının ve 1991 yılından itibaren bileşik faiz olarak hesap edilerek 7.500,00 TL faizin, ayrıca 5.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiş; 17.02.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 6.448,94 TL arttırarak, 16.448,94 TL"nin dava tarihinden itibaren birleşik faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
    Bu kez davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
    Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.