Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17669 Esas 2019/2216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 19/11/2013 tarihinde verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı o yer Cumhuriyet savcısının itirazı üzerine Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 07/02/2014 tarih ve 2014/231 D. iş sayılı kararı ile itirazın hırsızlık suçu yönünden kabulüne karar verilip hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılarak dosyanın iade edilmesinden sonra duruşma açılarak sanıklar çağrılmadan tensiple dosya üzerinden sanıkların hükümlülüğüne karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Katılanın soruşturma aşamasında alınan ifadesinde, 02.08.2013 günü saat: 23.30 sıralarında iş yerini kapattığı, 03.08.2013 günü saat: 06.00 sıralarında ise iş yerine geldiğinde hırsızlığın gerçekleştiğini anladığı, 12.08.2013 tarihli kamera tespit tutağında sanıkların iş yerine 04.44 sıralarında gelerek iş yerinin kapısını açmaya çalıştığının tespit edildiği ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati uygulaması sebebiyle gece vaktinin saat 04.35’te sona erdiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanıklar lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden, suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp, tartışılmadan sanıklar hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3- Kabule göre de;
Hüküm kısmında, hırsızlık suçunun geceleyin işlenmesi nedeniyle artırım yapılırken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.