Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/9372 Esas 2016/8782 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 155/1, 58 ve 53 maddeleri gereğince 6 ay hapis ve 100.00 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın renta car firmasından kiralayarak kullandığı suça konu 38 YH 083 plakalı aracı bir iş için lazım olduğunu söyleyerek emaneten aldığı, ancak aracı iade etmeyerek arkadaşı aracılığı ile aracı sakladığı, bu şekilde sanığın geri iade etmek üzere kendisine teslim edilmiş olan araç üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunduğu anlaşıldığından, güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının, paraya çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün

görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması nedeniyle bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, (1) hüküm üç numaralı bendinde yer alan paraya çevirme ile ilgili “günlüğü” ibaresinden önce gelmek üzere “ ve TCK’ nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, (2) TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (c) bendinin hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/10/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.