Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/8808 Esas 2019/14759 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8808
Karar No: 2019/14759
Karar Tarihi: 14.10.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/8808 Esas 2019/14759 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tekirdağ İcra Hukuk Mahkemesi'nde, borçlunun haczin kaldırılması istemiyle başvurduğu davada talebin kabul edildiği ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, son kararın temyiz konusu yapıldığı ifade edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle istinaf isteminin reddi kararının doğru olduğu belirtilmiş, temyiz talebinin reddine dair son kararın onanması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, 5311 sayılı Kanun ile değişik İcra İflas Kanunu'nun ilgili maddeleri açıklanmıştır: 5311 sayılı Kanun hükümleri Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı tarihten sonra verilen kararlara uygulanırken, İcra İflas Kanunu'nun 363/1. maddesine göre istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları da belirtilmiştir. Ayrıca, kararın uygulanacağı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi de belirtilmiştir.

12. Hukuk Dairesi 2019/8808 E. , 2019/14759 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
26.9.2004 tarih ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanuna paralel olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinde değişiklik yaparak istinaf ve temyiz ile ilgili hükümleri yeniden düzenleyen 18.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun ile İcra İflas Kanunu"na eklenen geçici 7.maddeye göre, 5311 sayılı Kanun hükümleri Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanır.
Somut olayda, borçlunun İİK"nun 106 ve 110. maddeleri kapsamında haczin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, Tekirdağ İcra Hukuk Mahkemesi"nin 15/05/2018 tarih ve 2018/13 E.-2018/192 K. sayılı kararı ile talebin kabulüne karar verildiği, davalı vekili tarafından, talebin kabulüne dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nin 15/02/2019 tarih ve 2018/2501 E.-2019/211 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK"nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 44,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 14/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.