MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 16/07/2013 gün ve 2009/296 - 2013/128 sayılı kararı bozan Daire"nin 27/11/2017 gün ve 2016/4434 - 2017/6609 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalılar murisi ile 21.06.2004 tarihli ve 5 yıl süreli Bayilik Sözleşmesi imzalandığını, davalının gaz satışlarının sürekli düştüğünü, bunun üzerine yapılan araştırmada davalının bir başka LPG Dağıtım Şirketinin tüpleri ile satış yaptığının görüldüğünü, bunun üzerine Yalova 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/11 D.İş. sayılı dosyasından ve Yalova 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/10 D.İş sayılı dosyasından yapılan tespitlerde İpragaz bayiliği için tüp siparişinde kullanılan 811 11 04 numaralı telefondan tüp siparişi yapıldığını, telefona kendisini ... olarak tanıtan kişinin başka marka tüp siparişi aldığını ve getirdiğini, getirilen araçta da aynı telefon numarası olduğunun görüldüğünü, davalının keşif yapılan işyerine de aynı telefon numarasının yazılı olduğunun görüldüğünü, davalının bu tutumunun sözleşmeye aykırı olup haklı fesih sebebi teşkil ettiğini, 11.02.2009 tarihli ihtarname ile sözleşmenin haklı olarak fesih edildiğini, davalı tarafın zilyetliği altında bulunan müvekkil şirkete iade etmesi gereken LPG tüpleri nedeniyle sözleşmenin 25. maddesi gereğince toplamda 281.536 TL, sözleşmenin 24. maddesine göre haklı fesih nedeniyle 107.404,00 TL, sözleşmesinin 23. maddesine göre mahrum kalınan fesih tarihi olan 11.02.2009 tarihinden sözleşmenin sona erme tarihi olan 21.06.2009"a kadar 4 ay 10 günlük kâr kaybının 20.795,00 TL olduğu, davalının 5.960,61 TL cari hesap borcu olduğunu ve 32.581,55 TL depozito alacağı olduğunu iddia ederek alacağın davalıdan tahsilini talep etmiş, davasının ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez taraf vekilleri karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 25/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.