12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1716 Karar No: 2020/4307 Karar Tarihi: 07.09.2020
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1716 Esas 2020/4307 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebini kısmen kabul etmiştir. Davalı vekilinin temyiz istemi reddedilerek hüküm kesinleştirilmiştir. Ancak davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde bulunmuştur ve hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur. Davalı tarafın, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK'un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, katılma yolu ile temyiz vasfında olmayarak temyize uygun değildir. 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince ise, hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur.
12. Ceza Dairesi 2019/1716 E. , 2020/4307 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 871,13 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; a- Davacı hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yürütülen soruşturma kapsamında davacıya ait olan şekerlemelere 04/10/2010 tarihinde el konulduğu, davacının üzerine atılı 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda Ağrı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/03/2012 tarih, 2011/432 Esas – 2012/133 Karar sayılı kararı ile beraat kararı verildiği ve dosya içeriğine göre, el konulan şekerlemelerin uzun süre antrepoda beklemesi sonucu özelliğini yitirerek insan sağlığı açısından tüketime elverişsiz hale geldiğinin tespit edilmesi üzerine imha edildiği dikkate alınarak, el konulan ve nitelikleri yakalama ve el koyma tutanağında belirtilen şekerlemelerin el koyma tarihindeki toplam piyasa değeri araştırılarak, bu değerin maddi tazminat olarak olarak davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi, b- Gerekçeli karar başlığında ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türünün ""Tazminat talebi"", ""29/03/2016"" olan karar tarihinin ise ""31/03/2016"" olarak yazılması, Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.