2. Ceza Dairesi Esas No: 2016/17692 Karar No: 2019/2206 Karar Tarihi: 07.02.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17692 Esas 2019/2206 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2016/17692 E. , 2019/2206 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında kurulan hükümler bakımından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. 1- Sanıklar ... ve ..."nın atılı suçları işlemedikleri yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksini gösterir, diğer sanık ...’nun atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi, 2- Katılanın olay tarihinde işten eve 20.30"da geldiğini ve eşinin de evde olmadığını söylemesi, sanık ..."in ise ışıkları yanmayan suça konu eve girdiklerini beyan etmesi, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde güneşin batış saatinin 17:19 olduğu ve gece vaktinin saat 18:19"da başladığının anlaşılması karşısında; hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının gerekçede belirtildiği üzere 23:20"de işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçu açısından TCK’nın 116/1-4. maddesi gereğince uygulama yapılması ve hırsızlık suçundan da hükmolunan cezanın TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırılması, 3- Kabule göre de; Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde, temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesiyle temel ceza belirlenip daha sonra aynı Kanun maddesinin (4.) fıkrasıyla arttırım yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.