Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... için;
TCK’nın 89/1, 2-a-b, 62, 50/1-a, 52/2- 4 CMK’nın 231/11maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itirazın reddine ilişkin karar
2-Sanık ... için; CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itirazın reddine ilişkin karar ile sanık ...’un beraatine ilişkin hüküm sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın reddine ilişkin kararın incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, yine itiraz merci tarafından itirazın değerlendirildiği nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE;
B-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin ve sanık ... müdafince ibraz olunan 04/06/2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre, vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz isteminde bulunulduğu kabul edilmek suretiyle yapılan incelemede;
Sanık ... ........ Ticaret Sanayi Limited Şirketi’nin sahibi ve yetkilisi olduğu, sanık ... bu şirkette kamyon şoförü, katılan ..."nın ise aynı şirkette bekçi olarak çalıştığı,
Olay günü, kamyon sürücüsü sanık ... şantiye deposuna malzemeleri indirdikten sonra şantiye deposundan çıkmak isterken kamyonun arka kısmı tam çıkmadan sağa manevra yapmasıyla kamyonun seyir istikametine göre sağ taraftaki şantiye deposu demir kapısını kamyonun rahat çıkması için sol eliyle tutan katılan bekçi ..."nın elinin kamyonun sağ arka kasa kenar kısmı ile demir kapı arasında sıkışması neticesinde katılan ..."nın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, ağır 4. derece kemik kırığı, organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın cezalandırılması gerektiğini, hükme esas alınan bilirkişi raporunun hukuki değerden yoksun bulunduğuna dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kusuru bulunmayan sanığın atılı suçtan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği halde, CMK"nın 223/2-b maddesi gereğince beraatine karar verilmesi;
2-Kendisini vekille temsil ettiren beraat eden sanık lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan B olarak adlandırılan fıkranın çıkarılarak yerine “sanık ...’un taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE,” ibaresinin ve hüküm fıkrasına, “Beraat eden sanık ... yargılamada kendini vekil ile temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca Asliye Mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine,” eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.