Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4746 Esas 2020/2110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53/1-3, 58/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 13/12/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz dışı sanık ...’ın, kendisini ... olarak tanıtarak katılanın işletmekte olduğu düğün salonunu aradığı ve rezarvasyon yaptırmak istediğini söylediği, tarafların 1.900 TL karşılığında anlaştıkları, daha sonra sanığın katılanı arayarak 1.900 TL parayı havale ile gönderdiğini, ancak bu tutar üzerinden kendisine %10 KDV tutarı gönderilmesi gerektiğini belirterek 190 TL"nin ... Bankası aracılığı ile hesabına yatırılmasını istediği, katılanın da bunun üzerine sanığın hesabına 190 TL parayı havale ettiği, sanığın katılanı tekrar arayarak "bir yanlışlık oldu %18 KDV yatırman gerekiyor" diyerek 140 TL daha para istediği, katılanın da sanığın hesabına 140 TL daha gönderdiği ancak katılanın hesabını kontrol ettiğinde 1.900 TL paranın yatırılmadığını fark ettiği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık ve katılan beyanları, güvenlik kamerası kayıtları, bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.