Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b,62, 51/1-3-7-8, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın yüzüne karşı 29.12.2015 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 06.01.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
2-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın, .... Mahallesinde bulunan ikametinin tel örgüleriyle çevrili bahçesine ve içindeki bitkilere köstebeklerin zarar vermesinden ötürü köstebek tuzağı kurduğu, olay günü ise yakın mahalde arkadaşlarıyla birlikte oyun oynamakta olan yaşı küçük katılan ..."un sanığa ait etrafı tel örgü ile çevrili bahçe içerisine kaçan topunu almak için bu bahçeye girdiği, bahçe içerisinde 3-4 metre kadar ilerledikten sonra fark etmeyerek üzerine bastığı köstebek tuzağının patlaması neticesi mağdur ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez ağır 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda;
Sanığın bahçesinin etrafını dışarıdan izinsiz girişlere engel olacak şekilde tel örgü ile çevirdiği, söz konusu tuzağın, tel örgüye üzerinde bir düzenek şeklinde olmayıp bahçe içerisinde kurulu olması gözetildiğinde, mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmeyip tebliğnamede sanığın eyleminin bilinçli taksirle yaralama suçunu oluşturup oluşturmadığının karar yerinde tartışılmadığına yönelik bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sanık hakkında bilinçli taksir uygulanması ve 6136 sayılı Yasa gereğince cezalandırılması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-)29.09.2015 tarihli Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı’ndan alınan raporunda katılanın duyu ya da organlarının işlevinin sürekli zayıflaması ya da kaybı ve yüzde sabit iz açısından tedavisi tamamlanmasından sonra değerlendirileceğinin belirtilmesi karşısında katılanın kati raporunun aldırtılıp sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken bu eksiklik giderilmeden hüküm kurulması,
b-)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
c-)-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 07.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.