Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/10547 Esas 2018/1142 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Bağlantı nedeniyle Dairemizin 2015/16275 esas sırasına kayıtlı, Rize Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2012/197 esas ve 2013/169 karar sayılı dava dosyası birlikte incelenmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
A-) Önleme araması kararına dayanılarak sanıkların içerisinde bulundukları ... plaka sayılı araç içerisinde yapılan arama neticesinde; aracın ön yolcu koltuklarının alt kısmında iki parça ve sanık ...’ın üzerinde bir parça olmak üzere net 198 gr esrar maddesinin ele geçirildiği olayda; sanıkların kolluk, savcılık ve mahkeme huzurunda alınan savunmalarında ele geçen uyuşturucu maddeyi Rize Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2012/177 esas ve 2013/169 karar sayılı dosyasında mahkûmiyet kararı verilen ... ... adına taşıdıklarını ve maddenin ona ait olduğunu bildirmeleri suretiyle ...’ın suçunun ortaya çıkarılmasını sağladıklarının anlaşılması karşısında, haklarında TCK’nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
B-) Trabzon Adli Tıp Kurumu Grup Başkanlığı"nca suç konusu maddeden alınan şahit numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
C-) TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, TCK’nın 53. maddesinin (3.) fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, sanıkların kendi altsoyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi” nden yoksun bırakılmasının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden, yoksunluğun tümü için koşullu salıverilmeye kadar sürmesine karar verilmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.