4. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6793 Karar No: 2021/29020 Karar Tarihi: 09.12.2021
Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/6793 Esas 2021/29020 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm, tehdit suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilerek verilmiştir. Ancak sanığın ayrıca mala zarar verme suçundan da cezalandırılması gerektiği gözden kaçırılmıştır. Ayrıca, önceki mahkumiyetinde adli para cezasına çarptırılmış olan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanamayacağı göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenlerle, Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu kabul edilmiştir ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 106/3 ve 58. maddeleri.
4. Ceza Dairesi 2019/6793 E. , 2021/29020 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet TEMYİZ EDENLER : O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın, müştekinin konutunun camına silahla ateş etmek suretiyle tehdit eylemini gerçekleştirdiği kabul edilen olayda sanığın tehdit eyleminin yanı sıra gerçekleşen mala zarar verme eylemi nedeniyle de TCK"nın 106/3. maddesi gereğince ayrıca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sadece tehdit suçundan hüküm kurulması, 2-Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.