..."a vesayeten ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 21. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 29/12/2015 gün ve 2014/253-2015/461 sayılı hükmün taraflar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili avukat ... ile davacı Vasi ..."ın gelmeleriyle duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R


1-Temyiz eden davalı vekili, davalının cezaevinde hükmen tutuklu olduğunu, hakkında kesinleşen 600.000,00TL"lik icra borcu bulunduğun, başka alacaklar nedeniyle hapis cezası verildiğini, vekil olarak temyiz başvuru harcı ve posta masraflarını kendisinin karşıladığını, ancak temyiz karar harcını yatırmasının mümkün olmadığını ileri sürerek adli yardım talebinde bulunmuştur.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 334/3 maddesinde kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebinin Yargıtay’a yapılacağı hükmü mevcut olduğundan davalının temyiz aşamasındaki adli yardım talebinin Yargıtayca değerlendirilmesi gerekmektedir
Davalının adli yardım talebinin incelenmesinde; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 334. maddesinde, “Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, haklı oldukları yolunda kanaat uyandırmak kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler.” şeklinde düzenlemeye yer verilmiş, 336. maddesinin 2. fıkrasında“ Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır.” hükmü yer almıştır.
Somut olayda; davalı her ne kadar daha hakkında verilen ceza kararını sunmuş ise de, bu evrak HMK 336/2 maddesinde gösterilen belgelerden olmayıp, adli yardım talebinin kabulü için yeterli değildir. Bu nedenle koşulları itibariyle oluşmadığı anlaşılan adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Temyiz eden davalının; karar ve ilam harcı tutarının 1/4 oranındaki nispi temyiz harcının tamamlanması bakımından HUMK’nın 434/III. maddesi uyarınca işlem yapılabilmesi için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bent gereğince davalının adli yardım talebinin reddine, ikinci bent gereğince dosyanın GERİ ÇEVRİLMESİNE 18/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.