MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında Antalya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/373 Esas, 2007/1769 Karar sayılı mahkumiyet ilamının, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince yeniden ele alınarak aynı mahkemenin 09.07.2008 günlü ek kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, (2) numaralı
hükmün 6. kısmındaki, (3) numaralı hükmün 7. kısmındaki ve (4) numaralı hükmün 6. kısmındaki tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin karardan çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.