Kasten yaralama sonucu ölüme sebep olma - kasten yaralama - silahlı tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2529 Esas 2019/2345 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2529
Karar No: 2019/2345
Karar Tarihi: 17.04.2019

Kasten yaralama sonucu ölüme sebep olma - kasten yaralama - silahlı tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2529 Esas 2019/2345 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama sonucu ölüme sebep olma, kasten yaralama ve silahlı tehdit suçlarından dolayı hüküm giymiştir. Maktul ve diğer kişilerin beyanlarına dayanan deliller sonucunda, sanığın suçlu olduğu sabit görülmüştür. Sanığın cezası, TCK'nin 87/4, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri gereğince 13 yıl 4 ay hapis cezası ve TCK'nin 106/2-a, 29, 62/1, 53, 54, 63, CMK'nin 231. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası şeklindedir. Sanığın müdafii tarafından yapılan temyiz isteği reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
TCK'nin 87/4, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri: Kasten yaralama sonucu ölüme sebep olma suçu için cezalandırma hükümlerini içermektedir.
TCK'nin 106/2-a, 29, 62/1, 53, 54, 63. maddeleri: Silahlı tehdit ve kasten yaralama suçları için cezalandırma hükümlerini içermektedir.
CMK'nin 231. maddesi: Temyiz yolu açık olmakla birlikte, sanığın veya müdafii tarafından temyiz edilmeyen hükümlerde mutlak surette temyiz incelenir.

1. Ceza Dairesi 2017/2529 E. , 2019/2345 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme sebep olma, kasten yaralama, silahlı tehdit
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
Maktul ..."e karşı eyleminden; TCK.nin 87/4, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri gereğince 13 yıl 4 ay hapis cezası.
TCK.nin 106/2-a, 29, 62/1, 53, 54, 63, CMK.nin 231. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası.
2- Sanık ... hakkında;
..."a karşı kasten yaralama suçundan; TCK.nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 3 yıl 9 ay hapis cezası.

1) Sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında kurulan hükümler 19.11.2015 tarihli dilekçe ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de, sanık tarafından verilen ve cezanın onanmasını isteyen 17.07.2018, 28.09.2018, 30.11.2018 tarihli dilekçeler temyizden vazgeçme mahiyetinde bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ......"ın, mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; suçun sübutuna, tahrikin kabul edilen nedenine ve oranına, cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesine, sanığın eylemini meşru savunma sınırları içinde gerçekleştirdiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17.04.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.