Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2, 62, 50/1-a, 52/2- 4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından ve temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Müşteki vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Topluma karşı suçlardan olan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlar bölümünde düzenlenmiş trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu temyiz etmek hususunda hak ve yetki sahibi olmayan ... vekilinin temyiz isteminin, katılma sıfatına sahip olmaması nedeniyle hükmü temyiz hakkı bulunmadığı gerekçesiyle reddine ilişkin Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/11/2019 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, ret kararının isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık müdafiin temyiz taleplerinin incelenmesine gelince ise;
Sanığın sevk ve idaresindeki çekici ve buna bağlı römork ile seyir halinde iken önünde seyreden katılanın aracına tehlikeli bir şekilde yaklaştığı, uzun farlarını yakarak ve kornaya basmak suretiyle yol vermesini istediği, katılanın yol durumu müsait olmaması nedeniyle şerit değiştirememesi üzerine sanığın aynı şekilde tehlike oluşturacak nitelikteki eylemine devam ettiği, katılanın korkarak kontrolsüz bir şekilde sağ şeride geçmesi sonrası bu sefer de sanığın katılanı sollayarak önlerine geçtiği, tehlikeli şekilde fren yaparak ve kendisini tekrar geçmeye çalışan katılanın kullandığı aracın önüne aracını kasıtlı olarak sürmek suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu gerçekleştirdiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafin, sanığa fazla ceza verildiğine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu oluşmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesi sırasında esas alınan tam gün sayısının ve uygulama maddesi olan TCK’nın 52/3 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 225 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30 TL olarak hesabıyla 6750 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.