MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre temyizin kapsamının, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerinden ibaret olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
1-Temyiz edilebilirlik koşulları yönünden yapılan incelemede;
a-)Yaralama suçuna ilişkin, kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu,
b-)Katılanlar ..., ... ve ..."ın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan doğrudan zarar görmedikleri ve bu suçtan kurulan hükmü temyize yetkilerinin bulunmadığı
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, katılanlar ..., ... ve ... vekili ile sanık ..."nın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
2-Tehdit suçu yönünden tüm tarafların ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu yönünden ise sanığın temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu ile ilgili olarak, bozma öncesinde verilen 20/09/2010 tarihli ilk hükümde, sanık ..."nın izinsiz silah taşıma suçundan beraatine karar verildiği gibi, diğer bir kısım sanıklar ve suçları yönünden de çeşitli hükümler verildiği, bu hükümlerin Üst Cumhuriyet Savcısı tarafından, “kararın CMK"nın 230. maddesinde öngörülen biçimde yeterli gerekçeyi taşımadığı” gerekçesiyle temyiz edildiği, ayrıca sanık ... ve diğer katılan sanıklar tarafından da temyiz edildiği, Dairemizce 11/09/2013 ve 2013/21908 sayılı kararla Üst Cumhuriyet Savcısının temyizinin, süresinden sonra olması nedeniyle reddedilmesine karar verildiği anlaşılmış olup, sanık ..."nın beraat ettiği hükmün gerekçesine yönelik bir temyizin olmamasına ve esasen lehine temyiz isteminin aleyhe sonuç doğurmasına yasal olanak bulunmamasına, ayrıca diğer katılanların da 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan davaya katılmalarına ve bu suçtan kurulan hükmü temyiz etmelerine yasal olanak bulunmamasına karşın, sanık ..."nın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraatine ilişkin hükmün de zuhulen bozmaya dahil edilerek, “yeterli gerekçe gösterilip tartışma yapılmadığı” gerekçesiyle bozulmuş olması ve bu bozma kararının olağanüstü itiraz veya karar düzeltme gibi yollarla ortadan kaldırılmasına da yasal olanak bulunmaması karşısında;
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı, hatalı bozma kararına dayalı olarak mahkumiyet kararı verilemeyeceği, yeniden beraat hükmü tesisinin zorunlu bulunduğunun gözetilmemesi,
b-Sanığın, tehdit eylemini, aynı suç işleme kararı kapsamında, tek bir fiil ile birden fazla mağdura karşı gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanarak cezasının artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar ..., ..., ... vekili, ve sanık ..."nın temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.