12. Ceza Dairesi 2019/13838 E. , 2020/4295 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 1- Taksirle yaralama suçundan;
TCK’nın 89/1, 2-e, 31/3, 62, 52/2- 4. maddeleri gereğince mahkumiyet; Temyiz isteminin reddine ilişkin karar
2-Trafik güvenliğini tehlike sokma suçundan;
TCK’nın 44. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz isteminin reddine ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararlar katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk, idaresindeki araçla 1,36 promil alkollü ve ehliyetsiz olarak seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde seyrine göre yolun sağ tarafından karşıya geçmek isteyen yaya olan katılan ...’a yolun sol şeridinde aracının sol kısmı ile çarpması sonucu suça sürüklenen çocuğun asli kusurlu olarak katılan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek, kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
1-Taksirle yaralama suçu açısından suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin reddine ilişkin ek kararın yapılan incelemesinde;
Katılanlar vekili tarafından mahkemeye, ek kararın temyizine yönelik bir temyiz dilekçesi olmadığı, usulüne uygun bir temyiz talebi bulunmadığından, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün incelenmesinde ise;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre taksirle yaralama suçunun zarar suçu, TCK"nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun ise tehlike suçu olması, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde, sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu kriterinin esas alınması gerektiği buna göre; sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde, sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi ya da şikayetten vazgeçme nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın TCK"nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasının kabul edilmesi karşısında; taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilen suça sürüklenen çocuk hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu bakımından hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) ile numaralandırılan fıkrasında yer alan "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin "hüküm kurulmasına yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
