Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/3776 Esas 2007/17620 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2007/3776
Karar No: 2007/17620

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/3776 Esas 2007/17620 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kandıra Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesinde görülen bir boşanma davasında, davalı kadına verilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğu gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Kararın 1. maddesinde davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu hatası düzeltilmiş, davalı kadının da kusurlu olduğu belirtilmiştir. 2. maddesinde ise tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırılar vb. faktörler göz önünde bulundurulduğunda, davalı kadın yararına verilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğu, daha uygun miktarlarda tazminat verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle kararın maddi ve manevi tazminat yönünden bozulmasına, diğer bölümlerinin ise onanmasına karar verilmiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu’nun 166. ve 174. maddeleri, Borçlar Kanunu’nun 42. ve 44. maddeleri hükümlerine de atıfta bulunulmuştur.

2. Hukuk Dairesi 2007/3776 E. , 2007/17620 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Kandıra Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :18.01.2007
NUMARASI :Esas no:2006/141 Karar no:2007/2

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle *dava Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayanılarak açılmış olup boşanmaya neden olan olaylarda davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu yazılacak yerde, davalı kadının kusurlu olduğunun belirtilmesinin maddi hataya dayandığının anlaşılmasına göre davacı kocanın tüm , davalı kadının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecesine paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında * davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat taktiri gerekir.
Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın 2. bentte açıklanan sebeplerle maddi ve manevi tazminat yönünden davalı kadın yararına BOZULMASINA, hükmün diğer bölümlerinin ise l. bentteki nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcını yatıran davalıya geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2007 pzt.