Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4219 Esas 2015/2995 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 17/07/2014
Numarası : 2013/792-2014/493

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, 07.00-19.00 ile 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığını bildirerek ödenmeyen fazla çalışma alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın rapor doğrultusunda kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacının günlük çalışma çizelgeleri dosyaya sunulmuştur. Davacının iddia gibi 07.00-19.00 ile 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi haftalık 45 saat aşılmasa da bazı aylarda 8 bazı aylarda 7 gece nöbeti tutulduğundan 7,5 saati aşan 3 saatin fazla çalışma sayılması gerektiğini, 8 nöbet tutulan aylarda 24, 7 nöbet tutulan aylarda 21 saat fazla çalışma yapıldığını her iki fazla çalışmanın ortalaması alındığında (24+21)/8=6 saat haftalık fazla çalışma yapıldığını tespit etmiştir. İş Hukukunda haftalık fazla çalışma hesabının istisnalarından olan gece çalışmalarının günlük sistemle tespiti gerekir. Haftalık 45 saat aşılmasa da gece 7,5 saati aşan çalışmalar fazla çalışma olarak kabul edilmelidir. Bilirkişinin kabul ettiği sisteme göre ortalama 6 saatlik fazla çalışma rapordaki gibi bir yılda 52 hafta üzerinden hesaplandığında 312 saat fazla çalışmaya denk gelmektedir. Halbuki davacının her ay 8 gece nöbet tuttuğu kabul edilse dahi ayda 24 saat fazla çalışma 12 ayda en fazla 288 saat fazla çalışmaya denk gelecektir. Bilirkişi günlük hesaplama yerine haftalık ortalama almak suretiyle hesaplama hatası yapmıştır.
Mahkemece dosyaya sunulan kayıtlardan davacının hangi ayda kaç nöbet tuttuğu ve kaç saat fazla çalışması bulunduğu denetime elverişli raporla tespit edilmeden İş Hukuku ilkelerine aykırı gece çalışmasını ortalama almak suretiyle haftalık hesaplayan ve maddi hata içeren rapora itibarla hüküm kurması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 02/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.